Maştağadakı 187 saylı məktəbin direktoru Nailə Məmmədova yenidən medianın və sosial şəbəkələrin gündəminə çevrilib. Bu xanım direktor noyabrda özünə 60 illik yubiley mərasimi keçirib – dəbdəbəli, çal-çağırlı. Hətta ölkənin tanınmış müğənnisi də orda iştirak edib, oxuyub, şənlənib.

Pandemiya da cəhənnəm olsun, koronavirus da. Amma 44 günlük Vətən müharibəsində verdiyimiz 2800 şəhiddən sonra bir məktəb direktorunun özünə ad günü keçirməsi təkcə “qanun pozuntusu” deyil, həm də bir mənəviyyat məsələsidir. Bir insan, bir təhsil işçisi – o, həm də bir təhsil ocağının rəhbəridirsə - bu qədər şəhidin olduğu, ailələrdə yas tutulduğu bir vaxtda təmtəraqlı yubiley keçirməyi özünə necə rəva bilər? Özünə necə sevə-sevə brilyant sırğa taxa, hədiyyələr qəbul edə bilər?

Bu şəxs özünə hesabat verirmi? Bu müharibədə “bəs mən nə etdim”, “bəs mən nə edirəm” sualını özünə veribmi? Qulağına sırğa taxan, bahalı villaları, torpaq alveri, sələmçiliyi ilə məşhur olan bu xanım sərvətindən bircə qırığını o şəhid ailələri, əsgərlərimiz üçün xərcləyibmi? Silahlı Qüvvələrə ianə edibmi?

Əmin ola bilərsiniz ki, o, könüllü heç nə etməyib – bəlkə də TN-in təlimatı ilə hansısa kampaniyada olub. Ancaq indiki zamanda özünə toy səviyyəsində yubiley çaldıran bir məktəb direktorunun mənəvi kimliyi onun xeyriyyə və vətənpərvərlik aksiyasında könüllü və könüllə iştirakını istisna edir.

Oysa bu direktor çoxdan məşhurdur: hələ 3 il öncə jurnalisti təhqir etməsi barədə məlumat yayılanda, yaxud 2 il öncə bir jurnalistin “qaçmaması üçün” onu yıxıb, üstündə oturduğu barədə məhkəmədə verdiyi ifadəsində Nailə xanımın kimliyi Azərbaycana bəlli olmuşdu.

O töhmət aldı, ancaq işinə davam edir. Ötən gün isə “şiddətli töhmət” alıb, amma yenə də bu xanım iş başındadır.

Nədir məsələ? Onun işinə davam etməsi üçün hansı yüksək pedoqoji keyfiyyəti, mənəvi xüsusiyyətləri var? Niyə bu şəxs 3 ildir sosial şəbəkələrin və medianın ən sərt tənqidinə tuş gəlməsinə baxmayaraq, hələ də vəzifəsinə davam edir? Kimdir onun himayədarı?

Çox maraqlıdır, daha hansı addımı atmalıdır ki, insanın bir təhsil ocağının rəhbəri olmaq üçün mənəvi xarakterə malik olmadığı üzə çıxsın? Onun dili, özünüifadəsi, danışıq tərzi, mədəniyyəti… – artıq 3 ildir hamıya bəllidir. Üstəlik, 2803 şəhidimizdən sonra adamın özünə ad günü keçirməsi ilə həm də hansı mənəviyyat sahibi olduğu üzə çıxdı.

Nailə xanımın kimin sayəsində və hansı imtiyaz limiti var? Daha nə etməlidir? Yoxsa “ən şiddətli”, “daha şiddətli”, “dəhşətli dərəcədə şiddətli” töhmət limiti də var ki, onları da “doldurandan” sonra yola salınmalıdır?..