1956-cı ildə Gürcüstan Respublikasının Qardabani (tarixi
adı Qarayazı) rayonunun Muğanlı kəndində anadan olan Eyzaz
Əlləzoğlu 2011-ci il fevralın 26-sı 55 yaşında Bakıda vəfat
edib.
"Axar.az" Eyvaz Əlləzoğlunun bir hekayəsini
təqdim edir:
Siçanin ölümü
Onu bura yəqin sürüyüb gətirən ac mədəsiydi.
Pəsinib eləmədən, bizim ev sahibi olmağımızı vecinə almadan
dolabın üstü ilə aşağı gəldi. Bulanlıq gözləri nəyisə arayırdı.
Sonra göz-gözə qaldıq.
O irəli yeridi. Bayaq onu görərkən əyilib yerdən götürdüyüm
ayaqqabının bir tayı ilə siçanı vurdum. O yastılanıb arxası üstə
düşdü, qıçları son kərə çırpındı, quyruğu lüzumsuz məftil kimi
düşüb böyründə qaldı.
Özünü bilə-bilə ölümə atandan sonra masamın üstündə qayğısız
uzanıb qalmışdı.
Qəfil tutduğum işdən peşman oldum. Bildim ki, daha o hər gecə
yuvasından çıxıb masamın üstündəki qəzetləri xışıldada-xışıldada
bir daha özüylə yemək aparmayacaq, onun səsinə oğlum yuxudan
oyanmayacaq.
Həm də düşünürdüm: axı siçan niyə belə etdi? Özünü niyə
bilə-bilə ölümə atdı? Bəlkə o belə yaşamaqdan bezmişdi?
İçimdə siçana ağı deyirdim. Kürəyimin arxasında durub siçan
ölüsünə baxan arvadım məsləhət gördü ki, onu bayırdakı zibill
yeşiyinə atım. Elə də etdim. İlk qar dənələri onun hələ də isti
olan bədəninə qondu (Azadliq.org).