Sən bir şair olaraq təbiətdən istifadə etməyə məcbursan.

Bu sözləri şair Musa Yaqub çağdaş ədəbiyyatımızda təbiət təsvirlərinin getdikcə sıradan çıxması ilə bağlı Axar.az-a danışarkən deyib:

"Səhhətim yaxşıdır. Hazırda Buynuz kəndindəyəm, istirahət edirəm. Bununla yanaşı, şeirlər də yazıram. Şeirlər hazır olandan sonra kitab halında çıxacaq, amma hələ tam hazırlamamışam. Kitabın sentyabr ayında çıxacağı gözlənilir. Yeni şeirlərdə də təbiətə müraciət var. Ümumiyyətlə, şeirin mövzusu müəllifin ilhamından asılıdır. Təbiətə o vaxt müraciət edirsən ki, sözünü onunla tamamlamaq istəyirsən. Müasir poeziyada belə bir fikir var ki, güldən-çiçəkdən yazmaq vaxtı keçib. Düz deyirlər, amma mən güldən-çiçəkdən yazmamışam, təbiətdən vasitə kimi istifadə etmişəm. Bəs sən əgər təbiətin adını çəkməyəcəksənsə, ona müraciət etməyəcəksənsə, ondan bədii vasitə kimi bəhrələnməyəcəksənsə, o, şeir ola bilməz axı. Sən bir şair olaraq təbiətdən istifadə etməyə məcbursan. Məsələn, "İnsanlar da ağaclar kimidir, çaylar kimidir, isti-soyuq kimidir, hava kimidir". Yeni, çap olunmamış şeirimin bir bəndi belədir:

Mən də yaranmışam, mən də bitmişəm,

Demirəm, yaşayıb kama yetmişəm.

Demirəm, dünyada həmişəliyəm,

Sevgidə bir topa bənövşəliyəm".