İrəliləyiş baş vermədi, bu gözlənilirdi. Rəsmi Bakı görüşü qeyri-rəsmi adlandırıb. Görünür, Azərbaycan özü belə bir kampaniyanın görüşündən heç bir irəliləyiş gözləmirdi. Axı beştərəfli formatın Ermənistanın mövqelərini gücləndirmək cəhdi kimi yaradıldığı göz qabağındadır.

Axar.az xəbər verir ki, bunu “Milli müdafiə” jurnalının baş redaktoru, rusiyalı politoloq İqor Korotçenko Kişinyovda keçirilən beştərəfli qeyri-rəsmi görüşü şərh edərkən deyib.

“Ermənistanın prosesə siyasi cəhətdən çətin olan “şahmat fiqurlarını” daxil etmək istəyi aydındır. Paşinyan danışıqların gedişatını yenidən dəyişməyə cəhd etmək üçün onlara arxalanmağa ümid edir. Əliyevin Azərbaycan Prezidenti statusu, Azərbaycanın qüdrəti və imkanları hətta AB və ABŞ-ın Bakının əlini tutub burmağa imkan vermir. Yəni bu amillər Bakını bəzi ilkin şərtlərlə razılaşmağa və Paşinyanın istəklərini həyata keçirməyə məcbur etməyə kifayət deyil. Videogörüntülər də buna sübutdur: Azərbaycan Prezidenti danışıqlar masası arxasında sakit, rahat, gülərüzdür, özünə və qabiliyyətinə tam arxayındır. Və onunla üzbəüz sanki dilini udmuş ​kimi gərgin sifətlə Paşinyan dayanıb.

Daha bir “danışığın” nəticəsi tamamilə aydındır: Azərbaycana təzyiq göstərmək, onu əymək, AB-nin ermənipərəst şərtlərini qəbul etdirmək, Qarabağın “status”u ilə razılaşdırmaq cəhdləri mənasızdır. Azərbaycan tamamilə özünü təmin edən, heç kimdən asılı olmayan, qlobal enerji bazarında əsas oyunçu olan, güclü maliyyə-iqtisadi sisteminə, sabit güc strukturuna malik ölkədir. Belə bir ölkəni başqalarının istəklərini yerinə yetirməyə məcbur etmək prinsipcə mümkün deyil”, - o bildirib.

Korotçenko qeyd edib ki, İrəvan mövcud status-kvonu dəyişmək üçün AB-nin bütün liderlərini, hətta Baydeni də çağırsa, heç kim Azərbaycanın mövqeyini dəyişə bilməyəcək:

“Kişinyovda beştərəfli təmaslar çərçivəsində ən mühüm hadisə görüş və onun nəticələri yox, Azərbaycanın yenidən öz mövqelərini tutması idi. Medianın diqqəti Paşinyanla Makron və Əliyevlə Makron-Şolts arasında əlaqəni əks etdirən təzadlı videogörüntülərə yönəllib. Makron Cənubi Qafqaz yolunda balanssız siyasətçi hesab edilsə də, diqqətini Ermənistana yönəltsə də, o, Paşinyana qapalı görünürdü. Qollar çarpaz, düşüncəli baxışlar və eyni zamanda, kadrlardan görünür ki, Fransa Prezidenti Ermənistanın Baş nazirini sona kimi dinləmir, fikrini yayındırır. Və bu mənzərədən fərqli olaraq – Əliyevin tamamilə rahatlığı, ənənəvi təbəssümləri ermənipərəst Makron və Şoltsla ünsiyyəti onları sadəcə tərk-silah etdi. Əliyev sadəcə onlara baxıb gülümsəyirdi. Çünki başa düşür: gücü, tarixi ədaləti, ən əsası Azərbaycanın resurs potensialı onun tərəfindədir, bununla heç nə edə bilməzlər. Buna görə də Azərbaycan Prezidenti özünü bu qədər azad hiss edir. Siyasətçinin statusu, gücü budur, şəxsiyyətin tarixdəki rolu buna deyilir. Bir çox cəhətdən Əliyev Fransanın bir sıra qalmaqallı təxribatlarına baxmayaraq, Makronu yerində oturdacağını (və oturtdu da) bildiyi üçün yenidən beştərəfli görüşdə onun iştirak etməyinə razılıq verdi. Ətrafdakı hər kəs də bunu hiss edirdi. Ünsiyyətin bu təzadlılığı təkcə liderlərin statusunu deyil, həm də bu liderlərin təmsil etdiyi dövlətlərin statusunu əks etdirir. Paşinyan üç stulda - Rusiya, Avropa, Amerika stulunda - oturmaq istəyən ərizəçidir. Problemləri çox olan, əhalisi ölkədən qaçan, iqtisadi perspektivi və davamlı inkişaf modeli olmayan kasıb ölkənin lideridir. Bunun əks örnəyi özünü təmin edən, özünə güvənən, səmərəli siyasi və iqtisadi inkişaf modelinə malik ölkənin lideri, İkinci Qarabağ müharibəsində qalib gəlmiş, Qoşulmama Hərəkatının lideri İlham Əliyevdir”.