Düz dörd il qabaq, yazın ilk günündə mətbuat aləminə yeni adlar əlavə olundu. Tanınmış jurnalist Aynur Camalqızının rəhbərliyi ilə "Gündəlik Teleqraf" qəzeti və "Publika.az" saytı martın 1-də oxucuları ilə görüşdü. Sözsüz ki, "Teleqraf.com" saytı da bu gün 4 yaşı tamam olan qəzetin yol yoldaşı oldu. Aynur xanım ezamiyyətdə olduğundan onun fikirlərini öyrənə bilməsək də, balalarını danışdırdıq.

Axar.az olaraq, yuxarıdan – "Teleqraf Holdinq"in yerləşdiyi binanın ikinci mərtəbəsindən aşağı endik. Niyyətimiz həmkarlarımızın ad günündə özlərini necə hiss etməsini müşahidə etmək, ad günü sevincini onlarla paylaşmaq idi. Fotomüxbir Elçin Murad və gənc əməkdaşımız Fatimə İbrahimovanın şahidliyi ilə ilk olaraq "Publika.az"ın qapısını ehmalca açdım:

- Bu gün Od çərşənbəsidir. Papaq atmağa gəlmişik (Baxmayaraq ki, papaq Axırçərşənbədə atılar).

Saytın baş redaktoru Səlim bəy:

- Hanı papaq, papaq görünmür axı!.. Demək, bizə papaq atırsan? - dedi, xoşgəldin etdi.

Otaqda hər kəs işi ilə məşğuldur. Səlim bəyi 4 yaşlarının tamam olması münasibətilə təbrik edirəm, "torta ehtiyac yoxdur, kollektivin şirinliyi bəs edir", deyirəm. Zarafata zarafatla cavab verir:

- O da olacaq…

Səlim bəy bir ildən bir qədər çox olar ki, redaktor sükanı arxasındadır. "Hər kəs işinin öhdəsindən gəlir, bura təzə gələndə heç bir qəriblik hiss etmədim, sanki kollektivlə uzun illərdir bir yerdə işləyirdik", - dedi.

- "Publika"da özünü necə hiss edirsən?

Məlum olur ki, redaktor özünü bu kollektivdən kənar görmür. Elə kollektiv üzvləri ilə də söhbətimizdən bu doğmalıq anlaşılırdı. Amma "heç ola bilməz axı, işlə bağlı hər hansı söz-söhbət olmasın" düşüncəsi məni tərk etmir:

- Səni kollektivdə, iş prosesində ən çox kim incidir?

- Məni ən çox incidənin biri bu otaqda, digəri o biri otaqda oturur, - deyir və baxışlarının təbəssümü saytın redaktoru Könül xanıma tərəf ünvanlanır.

Könül Şovqatova:

- Mənim mübahisələrim ancaq işlə bağlı olur, onu da artıq yoluna qoymuşuq.

Səlim təvazökarlıq edir:

- Bilirsən, bizim haqqımız çatmır "Publika.az"ın adından müsahibə verməyə. Hələ çox tezdir, çünki biz hələ yeni işçilərik. Buranın qədim, köhnə işçiləri var.

Könül xanımla qonşu stulda əyləşən Lətafət Səmədovanın təbəssümü nəzərimizdən yayınmır:

- Lətafət xanım, hər zaman əməkdaşlarınızın yazılarını korrektə edirsiniz, bəs onların xarakterlərində korrektə olunması gərəkən nələrsə varmı?

- Yoxdur, çünki artıq korrektə edib başa çıxmışıq, hər biri nümunə ola biləcək iş yoldaşıdır, - gülür, ətrafdakılar da bu gülüşə qoşulur.

...Hə, bu da İlqar Atabəyli - bəzən qaraqabaq, bəzən də başagəldiləri və lətifələri ilə sifətinin təbəssümünü ətrafa çiləyən redaktor. Başını klaviaturaya əyib.

- Vəziyyət necədir, İlqar?

- Belə də... topçular topa güllə qoyur, mən də sayta xəbər…

Qoyduğu güllələrin - sayta sutka boyu yerləşdirilən xəbərlərin sayı ilə maraqlanırıq:

- 200-dən çox, - deyir.

- Səncə, bu holdinqdə "Publika.az" özünü hansı yerdə, neçənci "mərtəbədə" görür?

- Birinci mərtəbədə, - deyir İlqar. Gülürük, o, bunu hər iki mənada deyir. Rəhbərliklə vəziyyətin, münasibətin də normal olduğunu dilə gətirən redaktor baş redaktora tərəf qınayıcı baxış da göndərir:

- Amma mükafat yazmırlar.

- Səlim müəllim, "Axar.az"la rəqabətə dözə bilirsinizmi?

- Mənə elə gəlir ki, yaxşıdır, elə də pis deyil. Hələ dörd yaşı olsa da, saytımız artıq bir marka kimi özünü göstərib. Kifayət qədər tanınır və oxunur.

Valehin səsi:

- Neftin qiyməti 37 dollar oldu, konfetimi ver...

- Konfetin çatacaq, - deyir Səlim.

"Publika.az"ın digər otağına keçirik. Sosial yazar Anar Tağıyevdən əhval-ruhiyyəsinin necə olmasını soruşuram.

- Bayram əhvalındayam. Amma narahatlığım da var. Bu da uşaqların tədbirdə olmasıdır, çünki söhbət etməyə adam olmur.

- Deməli, sən işdən çox söhbətə vaxt ayırmaq istəyirsən...

- Hə, hə, az işləyirəm, - gülür.

Söhbət boyu bizimlə olan Səlim bəy isə əksini deyir: "Anar çox işləyir, redaksiyada öhdəsinə düşən işi tam yerinə yetirir".

Asif Nərimanlı reportaja getməli olduğunu deyir və əlavə edir ki, mənim adımdan nə istəyirsiniz yazın, inanıram ki, yaxşı sözlər yazacaqsınız.

Səlim Səlimov:

- Mən yaxşı olar ki, otaqdan çıxım. Çünki məndən ən çox narazı olan şəxs Asifdir. Mənim yanımda rahat danışa bilməyəcək.

Saytın siyasət bölümünü xəbərlə təchiz edəni Ömər Dağlı:

- Dörd ildir burdayam, yəqin ki, bu diqqət və qayğını görməsəydim, burda qalmazdım. "Publika.az"da ən çox işləyən mənəm.

Sosialdan yazan müxbir Gülxar Şərifin replikası həmkarlarına xoş gəlir:

- Ömər "ən çox işləyən mənəm" deyəndə, yəni burda olduğu müddəti deyir ha, - yenidən həmkarlarımızın gülüşü otağa səpələnir. Gülxar əlavə edir: - Zarafat öz yerində, Ömər doğurdan da ən çox yazanlardandır.

Gülxar mehribandır, həm də ünsiyyətcil. Məlum olur ki, o da redaksiyanın ilklərindəndir, "mən redaksiya işə başlayandan bir neçə gün sonra gəlmişəm", - deyir.

- İndiyədək bir neçə redaktor dəyişmisən. Hansı daha ürəyincə olub, onun qalıb sizinlə işləməsini istəmisən?

- Vallah, heç bir redaktorumuzun getməyini istəməmişəm. Getmək öz qərarları olub. Hər redaktordan çalışmışam ki, nələrsə öyrənim.

- Aranızdan üç nəfəri mükafatlandırsan, sənin fikrincə, bunlar kim olardı? - sualıma Elçin Murad replikasını əsirgəmir:

- Gülxar, Gülxar, Gülxar!!!

- Mən fikirləşirəm ki, aramızda Ömər hər birimizdən çox çalışır, - bu, Gülxarın seçimidir.

"Gündəlik Teleqraf" qəzetinin şef redaktoru Taleh Şahsuvarlı otağında yoxdur. Amma onun otaq yoldaşı və qəzetin siyasət bölümünün redaktoru Dilqəm Əhməd qarşısındakı nadir nüsxələri olan kitabları vərəqləyir, bizi görcək kitabları göstərir:

- Bu kitablar hər biri xəzinədir, bilirsiniz bunlarda nə var?

Kitablara baxıram.

- Hamısı indicə gəldi, - deyir. Söhbət etməyə imkanı olmur.

Nəzarətçi "onun yanına gələn var", - deyir. Dilqəm bizi otaqda saxlayır:

- Özünüzü öz evinizdəki kimi hiss edin, gəlirəm, - deyir. Biz isə onun ardınca çıxırıq.

Qonşu otaqda da iş öz axarı ilə davam edir. Onları qısa müddətə işdən ayırırıq, ad günlərini təbrik edirik, kollektivlə bağlı fikirləri ilə maraqlanırıq.

Rəqsanə Həsənova, şou-biznes yazarı:

- Mehriban kollektivdir, burada çalışdığım üçün özümü şanslı hiss edirəm. Kollektivdə hər kəs bir-birinə kömək etməyə çalışır. Buraya yeni gələnlər heç vaxt özlərini təklənmiş hiss edə bilməzlər.

Mədəniyyət yazarı Nərmin Muradova da eyni fikirdədir:

- Doğrudan da bu kollektivin ən böyük gözəlliyi odur ki, burada az da olsa intriqa, paxıllıq yoxdur. Bəlkə də kənardan bu şişirdilmiş görünə bilər, amma bu, doğrudan da belədir.

Siyasət yazarı Nərgiz Cavadzadə bir vaxtlar təlaş keçirdiyini gizlətmir:

- Əvvəllər həm sayt, həm də qəzet üçün yazılar hazırlayırdıq. Səhər işə gələn kimi şef-redaktorumuz Taleh müəllim bizdən yazı tələb edirdi. Bircə sözü vardı: "Operativ olun, hanı yazılar?" O zaman çox təlaşlanardıq, axı saytla yanaşı, qəzetə də yazı yazmalı idik. Taleh müəllim hərdən deyir ki, bəlkə yenə o sistemə qayıdaq? Dərhal müdaxilə edirəm ki, yenidən təlaşlı anları yaşamaq istəmirəm.

- Gənc qızlarsız, maaşınız necədir, qane edir?

Nərgiz:

- Məlum proseslərdən sonra bir az çətindir.

Zəmanət Daşdəmirli qəzetin dizayneridir. Taleh Şahsuvarlıdan hər hansı bir incikliyin, yorğunluğun olub-olmamasına cavabı xüsusi olur:

- Taleh müəllimin şef redaktor olduğunu bilirik, amma ümumi götürəndə biz onunla yoldaş kimiyik. Onun redaktorluğunu görmürük, yəni başımızı üstündə sərt formada dayanmır.

Nərgizin əlavəsini də diktofonun yaddaşına köçürürük:

- Doğrudan da nəzər yetirəndə görürük ki, bəzi redaktorlarla müxbirlər arasında böyük uçurumlar var, amma Taleh müəllim doğrudan elə deyil. Onunla biz hətta şəxsi məsələlərimizi belə rahatlıqla müzakirə edə bilirik. Öz iradlarını və düşündüyünü ona rahatlıqla demək mümkündür.

Hə, bu da qəzetin ağır və uzaq vuran artilleriyaçısı - Qurban Yaquboğlu və onun otaq yoldaşları. 4 yaşlı qəzetin redaktoru Qurban müəllimin "qəzetdə vəziyyət necədir" sualıma verilən cavabı da təvazökarlıqla müşahidə olunur:

- Nə deyim vallah, inanın ki, dünyanın ən çətin işi bəlkə də müsahibə verməkdir; çətinlik çəkirəm. Qəzetin fəaliyyətinə gəlincə, həmişə çalışmışam ki, qəzetimiz üçün nə vacibdirsə, onu verək.

- Əməkdaşlarınıza əsəbiləşdiyiniz vaxtlar olurmu?

- Yox, əsəbiləşdirənlərin hamısı gedib (gülür). İşdən gedən əməkdaşlarımızın getməyində mənim heç bir rolum olmayıb, biz sadəcə daha yaxşı iş görmək uğrunda çalışmışıq. Düşünürəm ki, indiki kollektiv ən yaxşısıdır. Gedənlərə gəlincə, onların heç biri istedadsız olmayıb.

Qurban müəllimə yaxın oturan gənc müxbir İlhamə Əbülfətin şivəsi xoş gəlir:

- Qız, sən deyəsən, Salyandansan?

- Bəli, oradanam, - deyir. Sonra yenicə işə düzəldiyi kollektiv haqda xoş sözlər söyləyir, bir-birimizə məsləhətlər veririk.

- Məsələn, sən Qurban müəllimə nə məsləhətlər verirsən?

- Mən heç kimə məsləhət verə bilmərəm, ən yaxşı halda zarafat edə bilərəm, - şirin-şirin gülür.

Sosial şöbənin müxbiri Sevil Hilalqızı da "köhnə qvardiya"dandır:

- Dörd gündən sonra mənim burada çalışmağımın dörd ili tamam olacaq. Sosial şöbədəyəm. Bundan öncə "Yeni Müsavat" qəzetində işləmişəm. Yeni gələndən kollektiv mənə doğma göründü, çünki iş yoldaşlarımın əksəriyyətini əvvəldən tanıyırdım.

Sevil xanım işlədiyi şöbənin önəmli sahə olmasından da bəhs etdi:

- İndiki iqtisadi narahatlıq şəraitində sosial şöbənin rolu daha çoxdur. Bizim şöbə balaca olsa da, vətəndaşların problemlərini daha çox işıqlandıra bilirik. Düşünürəm ki, sosial şöbə siyasət şöbəsindən daha şanslıdır. Yəqin Bəxtiyarın xətrinə dəyməz, - gülür.

- Demək istəyirsiniz ki, Bəxtiyar da siyasət kimi yorucudur?

- Yox, Bəxtiyarla birlikdə işləmək heç vaxt yorucu ola bilməz. Əksinə, Bəxtiyar bizə impuls verir.

Bəxtiyar Məmmədli:

- Bəli, heç vaxt mısmırıq sallamağı sevməmişəm. Problemlər onsuz da həllini tapan deyil, ona görə pis olmağa dəyməz. Ümumi götürəndə isə bu kollektivdə çalışmaq olduqca maraqlıdır, yaxşı maraqlı müzakirələrimiz olur. Müzakirələrdən maraqlı mövzular yaranır. Bir sözlə, iş prosesi maraqlıdır.

- Bəs bu gənc oğlan kimdir? - sakitcə Bəxtiyarın zarafatlarına qulaq asan oğlana yaxınlaşıram.

- Mən Elçin Əkbərovam. Saytın dizayn işlərinə baxıram. Manşetlərin hər birini mən hazırlayıram. Bu gün eşidəndə ki, "Teleqraf"ın ad günüdür, şoka düşdüm...

Elçinin şoka düşməsinin səbəbini dəqiq öyrənə bilmədik. Sevil xanım söhbətə müdaxilə etdi:

- O, Zahid Nurəliyevin sağ əlidir.

Siyasət yazarı Nemət Orucov ad günü münasibəti ilə bir-birlərini təbrik etdiklərini deyir. Əlavə edir ki, jurnalistikada rəqabətin olmasına pis baxmır:

- Rəqabət olmayanda yaxşı məhsul da olmur. İndiyə qədər harada çalışmışamsa, orada mütləq rəqabət olub. Rəqabət olmayan mühitdə çalışa bilmirəm.

Səxavət Həmid redaktorlarını da unutmur. Fürsətdən istifadə edib soruşuram:

- Taleh Şahsuvarlı deputatlığa namizədliyini verdi, amma alınmadı, çoxmu üzüldünüz?

- Taleh müəllim namizədliyini verdi, namizədlik qeydə də alındı, bütün prosedurlar yerinə yetirildi. Seçki prosesinə gəlincə, burada qalib də olur, məğlub da. Biz də istəyərdik ki, jurnalist həmkarımız millət vəkili statusu qazansın.

Yusif Ağayev "Teleqraf.com" saytının adminidir. İş prosesi ilə maraqlanıram. Redaktoru haqda danışır:

- Zahid müəllimlə ən çox ünsiyyətdə biz oluruq. Gün ərzində 200-dən çox xəbər yerləşdiririk. Artıq üç ildir "Teleqraf.com"dayam.

Gözlər Naibə Qurbanovanı axtarır, amma o, müsahibə verməmək üçün haradasa gizlənib.

Onların mətbəxdə olduğunu öyrənib yollanırıq ora... bizi görcək:

- Sən Allah, mən müsahibə verənəm, lazım deyil (gülür).

Əl çəkmirik. Axır ki danışır:

- Bizim qəzetin ad günü elə vaxta düşüb ki, bu ayda bayramlar çox olur. Ona görə də elə gül-çiçəkli ad günümüz olmayıb. İş üçün adama nə lazımdır - kollektiv mehriban olsun, o da bizdə var. Bizim kollektivdə ziyanlı adam yoxdur.

Zahid Nurəliyevə yaxınlaşırıq:

- Yaman qayğılısan... İşçilərdən səni kimlər incidir?

- Elə sual verirsən ki, indi dərdim açılacaq (gülür). Bilirsiniz, hər bir iş yerində problemlər olur. Bizdə də böyük anlaşılmazlıqlar olmasa da, xırda anlaşılmazlıqlar olur. Çox vaxt bu, əhval-ruhiyyə ilə də bağlı olur.

Saytın tərcüməçisi Samir İsayev:

- Burda ən gənc mənəm, ilk gündən hər biri ilə rahat ünsiyyət qurmağı bacarmışam. Sağ olsun, səhvlərimin düzəlməsində köməklik edirlər.

Reportajı bitirib yuxarı qata - Axar.az-a qalxmaq istəyirik. Bu zaman Taleh Şahsuvarlı işə gəlir:

- Taleh, 4 yaşınız tamam olur, sən isə...

- Nə 4 yaş?.. Vay, yadımdan tamam çıxıb. Şair, indi biz nə etməliyik? (gülür).

Onunla birlikdə otağına daxil oluruq.

- Necə oldu, Taleh, sənin deputat seçilməməyin işinə mane olmadı ki?

- Elə də gözləntim yox idi, qələbəyə o qədər də köklənməmişdim. Düşünürdüm ki, bu qələbədir və qələbənin iki başı var. Adətən müxtəlif nəticələr əldə etmək mümkündür. Hətta qalib gəlmiş olsaydım belə, "Gündəlik Teleqraf"dan uzaqlaşmaq niyyətim yox idi. Daş düşdüyü yerdə ağır olar.

- Uşaqlar səni incitmir?

- Məni Bəxtiyardan başqa incidən adam yoxdur. Bəxtiyar xaraktercə dinc adamdır, lakin çox yaza bilsə də, az yazır. Onu da incitmək istəmirik.

Holdinqə gələndən bütün dedi-qodulardan uzaqdayam. Adətən hər şeydən ən axırıncı mənim xəbərim olur. Əvvəldən balansı məqsədli şəkildə elə qurmuşam ki, dedi-qodu olmayacaq. İstənilən mühitdə dedi-qodu olur. Mən əminəm ki, "Gündəlik Teleqraf" bir nümunədir.

- Bax, tutaq ki, deputat seçilib kollektivə qayıtsaydın, ürəyindən nə keçərdi? Dilqəm sənə "cənab deputat", yoxsa "cənab baş redaktor" desin?

- Mənim 19 yaşım olanda baş redaktor idim. Mətbuat tarixində ən gənc baş redaktor mən olmuşam. Amma heç zaman mənə bu şəkildə müraciət olsun deyə bir istəyim olmayıb. Öz adımı sevirəm, adımla müraciət olması daha xoş olur.

- Bax, Taleh danışdı. İndi sən Talehin üzünə günahlarını de, - Dilqəmə deyirəm.

- Yəqin ki, Taleh müəllim deputat olsaydı, mənim işim daha da ağır olacaqdı. Onun deputat seçilməməsi mənim işimi asanlaşdırdı.

"Gündəlik Teleqraf"ın mühafizə xidmətinin rəhbəri Nihad Cəbrayılın yanına gəlirik. Onun da ürəyi dolu imiş:

- Mən burada işləməyə başlayanda rəhbərliyə söz verdim ki, işimə məsuliyyətlə yanaşacağam. Belə də oldu. Bu günə qədər sözümün üstündə durmuşam, bundan sonra da duracağam. Bəzən jurnalist dostlarımız işimin qayda-qanununa bütün ciddiyyətimlə əməl etdiyim üçün məndən inciyirlər. Amma bu, sadəcə, iş prosesidir, onlar, bu kollektiv mənə çox doğmadır. Hətta uzun müddət bir evdə yaşadığım şair Aqşin Evrən və başqa yaxın dostlarım da mənim iş prinsiplərimə uyğun davranırlar, bir dəqiqəni belə onlara keçmirəm. Bu, bundan sonra da belə olacaq. "Teleqraf Holdinq"in kollektivi mənə doğmadır, onlar mənim bacı-qardaşlarımdır. Hamını gülər üzlə qarşılayıb, gülər üzlə yola salmağa çalışıram. İstərdim ki, məndən inciyən jurnalist dostlarımız məni başa düşsünlər. "Teleqraf" - gözəl, nümunəvi ailədir. Burada işini bilən peşəkar və əxlaqlı insanlar çalışır. Ona görə də gün keçdikcə uğurlarımız artır.