Ana səhifə Gündəm |
Bu dəfəki məktubun məğzini təqdim etməmişdən əvvəl
məktubu yazan səfir Von Papen barəsində: Von Papen Adolf Hitlerin
1933-cü ildə iqtidara gəlməsində önəmli rolu olan alman dövlət
adamı və diplomatıdır. Eyni zamanda, 1939-1944-cü illərdə
Almaniyanın Türkiyədəki səfiri olub. Almaniya-Türkiyə
münasibətlərinin qurulmasında əvəzsiz xidmətlər
göstərib.
Və Von Papenin məxfi qrifli məktubu haqqında: Papen İstanbulda Türk
agentləri ilə görüşdükdən sonra, yəni 1941-ci il avqustun 5-də
Alman səfirliyinin Trabyadakı bağ evindən Almaniya Xarici İşlər
Nazirliyinə A 3018/41 saylı hesabat göndərir. Uğur Mumcunun
əsərlərindən əldə etdiyimiz həmin məxfi qrifli hesabatı təqdim
edirik. Xüsusi olaraq qeyd edim ki, səfirin hesabatında
səsləndirdiyi fikirlərlə razılaşmaya bilərik. Ancaq bu tarixi bir
sənəd olduğundan, fikirləri olduğu kimi saxlamağı uyğun bildik.
"Məlumatlarının dürüstlüyünə şübhə etmədiyim agent tərəfindən
bildirilir ki, Türk hökumət dairələrini almanların Rusiyadakı
uğurları baxımından Türk-Rus sərhəd bölgəsində məskunlaşan
soydaşlarının taleyi maraqlandırır. Azərbaycan Türklərinə qarşı isə
xüsusi bir həssaslıq göstərirlər. Bu dairələrdə 1918-ci il
hadisələrini yenidən yaşama, xüsusilə də neft bölgəsi olan Bakını
ələ keçirmə istəyi özünü biruzə verir.
Bunun üçün Əbdülhəmid dönəmində olduğu kimi müəyyən səlahiyyət
sahiblərindən ibarət bir təşkilat yaradılıb. Bu təşkilatın vəzifəsi
həm daxildəki köçkünlər arasında, həm də xaricdə, xüsusilə İran
Azərbaycanından Xəzərə qədər Türk bölgələrini yeni Türkiyənin
ərazisinə birləşdirmək məqsədilə tərəfdar toplamaqdan ibarətdir.
Qrupun rəhbəri İstanbuldan seçilən millət vəkili Şükrü Yenibaxçadır
(Bu adamın tatarkökənli olduğu iddia edilir).
Qrupun digər üzvləri isə bunlardır: Nuru Paşa (İslam Ordusunun
komandanı, Ənvər Paşanın qardaşı. Eyni zamanda qardaşı Ənvər
Paşanın Turan ideyasına xüsusi rəğbətlə yanaşır);
Professor Zəki Vəlidi (Başqırd): İstanbul Universitetinin
professoru, Atatürk ilə aralarında olan mübahisədən sonra Türkiyəni
tərk edərək bir müddət Vyanada, Halle və Bonnda qaldı;
Əhməd Cəfər (Əhməd Səid Cəfər kimi də tanınır): Krım
türklərindəndir. Çox qəribə adamdır. Hökumətə agent kimi də
işləyir. Ona o qədər də etibar edilmir, general Sikoskinin
"Promethaus" təşkilatı ilə əlaqələrinin olduğu deyilir. Eyni
zamanda Əhməd Cəfəroğlu adı ilə türkoloq kimi də tanınır.
Bir müddət əvvəl Ankaraya gələn Kabul səfiri Məmduh Şevkəti də eyni
qrupdan saymaq olar. Amma o, dövlətin mövqeyindən bir addım da
olsun kənara çıxa bilməz. Məmduh Şevkət yuxarıdakılarla müqayisədə
Şərq türklərinə (Şərq türkləri deyiləndə burada söhbət Rusiyanın
Şərqində yaşayan türklərdən gedir) yaxınlığı ilə tanınır.
Ankaradakı hökumət dairələrinin Şərq türkləri ilə bağlı planı
Azərbaycanı çıxmaq şərtilə, onları - Volqa türklərini, tatarları,
türkmənləri - müstəqil görünən, ancaq özlərinin də burada siyasi və
mədəni təsirlərinin olacağı bir Şərqi Türk dövlətində
toplamaqdır.
Lakin onların bu planları Şərq türklərinin istəklərinə uyğun
olmadı. Onlar Türkiyədə yaşayan türklərin öz mədəniyyətlərini son
illər yox, illər öncə itirdikləri qənaətindədirlər. Hətta Bakıda
bunlara "Türkcə danışan Levantenlər" (Levanten Osmanlı
imperatorluğu zamanında İstanbul və İzmirdə yaşayan xarici kökənli
azlıqlara deyilirdi. R.S.) gözü ilə baxırlar. Buna görə də onlarla
nə qədər az ünsiyyət saxlanılsa, bir o qədər yaxşıdır.
Onların belə deməklərinə bir növ əsas var. Çünki bu proses əsrlər
öncədən başlayıb. Osmanlı tarixində sarayı və imperatorluğu idarə
edənlərin çoxu türk deyildi. Əksəriyyəti macar, arnavut, ən son
Əbdülhəmid dönəmində isə çərkəz və ərəb kökənlilər idi.
Bu tarixi anlayış və siyasi münasibət Təbrizdə də müəyyən
dairələrdəki çıxışlarda tez-tez vurğulanırdı. Təbriz xalqı
özlərinin Bakıdakı türklərlə qanbağlılığının olduğunu düşünürlər.
Ona görə də, Təbrizdə bu mövzular gündəmdə olur. (Bu hərəkatın öndə
gələn liderlərindən birinin hazırda İranda qubernator olması da
diqqətləri cəlb edir.)
Bu günə qədər hərəkat liderinin Məhəmməd Əmin Rəsulzadə (Müsavat
Partiyasının qurucusu) olduğu deyilir. Rəsulzadə Polşa Baş
Qərargahının bir qolu olan "Prometheus" hərəkatinə qoşulub
("Prometheus"- 1919-cu ildə Qalsiyada Qızıl Orduya qarşı döyüşən
Polşa ordusunun generalı Sikorski tərəfindən qurulub).
Rəsulzadə, 1939-cu ildə Polşanın işğalından sonra İsverçrəyə
köçürülən baş qərargahın "Pilsudski Fon" adlı fondundan
dolanışığını təmin edib. 1940-cı ildə Sikorskini ziyarət edib.
Sonra da Buxarestdə polşalı qaçqınlarla birlikdə yaşayıb. Maliyyə
tərəfini nəzərə almasaq, deyə bilərik ki, sağmeylli siyasətçidir.
"Promethaus" təşkilatının digər üzvləri bir müddət öncə Almaniyaya
qarşı xoş olmayan münasibət göstərdikləri üçün Rəsulzadə
məsələsində ehtiyatlı davranmaq məsləhət görülür.
Rəsulzadə Türkiyədə yavəri Mizə Bala tərəfindən təmsil olunur
(Mirzə Bala İstanbulun yaxınlığında Türkiyə ordusunda xidmət edir.
Onun haqqında fikir yürütsək, müəlliminə inanmış şagird deyə
bilərik).
Etibar etdiyimiz agentin sözlərinə görə, bunlarla işləməyə dəyər.
Başqa bir agentimizə görə, bütün bu yaşlı gözətçilərlə heç bir iş
görmək lazım deyil. Bunların həm keçmişləri, həm də qarışdıqları
pul məsələləri baxımından yeni Azərbaycan dövlətində etibarlı
olacaqlarına inanmaq olmaz.
Bu yeni Azərbaycan dövləti Şərq türklərinin yükünü götürmək
istəmir. Onların sözlərinə görə, Şərq türkləri, Volqa türkləri,
tatarlar, türkmənlər və s. hər hansı formada bir birlik
qurmadıqlarına görə, bundan başqa da iqtisadiyyatlarının zəif
olması üzündən müstəqillik əldə edə bilməzlər. Bunun üçün onlar
uzun bir təkamül yolu keçməlidirlər. Azərbaycanın inqilab hərəkatı
bunları yetişdirmək üçün özlərini borclu hesab etmir.
Agentimiz bütün şərtlərə qarşı bu missiyanın ruslara verilməməsinin
və hadisələrdə həlledici faktorun alınması üçün almanların
təşkilatlanaraq bu yöndə eksperiment aparmalarının lazım olduğunu
deyir.
Almaniya Cənub-Şərqdə əlindən gəldiyi qədər güclü bir dövlət
quraraq rusları daim nəzarət altında saxlamağa çalışmalıdır.
Ukraynalılar slavyan mənşəlidirlər, bolqarlar və serblər kimi hər
an keçmişlərini xatırlaya bilərlər. Ancaq türklər üçün belə bir
problem yoxdur.
İran hökumətinin də Azərbaycan türkləriylə həddindən artıq
maraqlandığını söyləyəndə, agentimiz bunun da aydın şəkildə
cavabını verdi:
- "Bu gün İranda farslar qədər türklər də var. Şahın özü türk
soyuna mənsubdur. Bu səbəblə, əgər şaha xüsusi təminatının olacağı
açıqlanarsa və o da bu yolla siyasi müstəqilliyini əldə tuta
biləcəyinə inanarsa, İran-Ərəb dövlətini yalnız bir qələm
oynatmasıyla qarışıq xalqlardan ibarət olan bir dövlətə çevirə
bilər. Bu hadisələr eyni zamanda Təbrizin qubernatorunun hərəkatda
oynadığı rolu da açıq ortaya qoyur".
Von Papen bu uzun hesabatının sonuna belə bir qeyd etməyi də
unutmayıb: "Ankarada, Rusiyanın şərqində yaşayan türklərin
problemlərinin həll olunmasında yaxından maraqlanan general Hüseyn
Hüsnü Əmir Erkiletdir. Özü isə tatar kökənlidir".
Tarix
2016.06.18 / 11:03
|
Müəllif
Axar.az
|