"Milli Şuranın mitinq estafetini bu dəfə ayrılıqda bir partiyanın öz üzərinə götürməsi Azərbaycanın siyasi praktikasında yeni hadisədir".

Bu sözləri Axar.az-a açıqlamasında millət vəkili Zahid Oruc müxalifətin içərisində hökm sürən vəziyyətə və Müsavat Partiyasının parçalanması barəsində son dövrlər təşkilatın içərisindən verilən bəyanatlara aydınlıq gətirərkən deyib.

Onun sözlərinə görə, iqtidarın rəqiblərindən heç bir qüvvə təkbaşına belə kütləvi tədbirlərə əl atmayıb:

"Əslində, müxalif cinahda hökm sürən "soyuq müharibə"nın isti savaşla əvəz olunması, Xalq Cəbhəsi ilə Müsavatın arasındakı didişmənin açıq müstəviyə çıxması zorən müttəfiqliyi başa çatdırdı və siyasi sistemdə köklü keyfiyyət dəyişikliklərinə yol açdı. Ona görə, Müsavat Partiyasının 14 dekabr mitinqini təkbaşına keçirməsi meydanda səslənən bəyanatların əhəmiyyətindən daha çox, öz varlığını qoruyub saxlamağa, qurultaydan sonra aldığı zərbələrin təsirindən qurtulmağa və daxili gərginliyi qapadaraq yenidən aktiv proseslərə qayıtmağa hesablanmışdı. Yəni, on illər ərzində sabitliyi ilə öyünən bir təşkilatın indi "Məhsul" meydanına toplanmasında başlıca məqsədi məhbuslar və ölkədəki vəziyyətlə əlaqədar deyildi. Həmin fikirlər faktiki olaraq hər gün həmin təşkilatın məhdud saylı funksionerlərinin dilindən media vasitəsilə səslənir və belə olan təqdirdə bir ovuc adamı soyuq havada Yasamala toplamağa heç bir lüzum yox idi. Başqa cür də ola bilməzdi. Bir partiyanın hansı elektoral bazası və güclü elitası qalıb ki, bunun hesabına iqtdarı özləri ilə hesablaşamağa vadar etsinlər. Deməli, mitinq müxalifətin digər qanadına qarşı yönəlmişdi".

Millət vəkili bildirib ki, fəaliyyət qabiliyyətini sübuta yetirəcəkləri təqdirdə "peyk partiyaları"nı təzədən ətraflarına toplayaraq müxalifətin əsas güc mərkəzinin Müsavat olduğunu xarici nəzərə nümayiş etdirmək də nəzərdə tutulan planlar içərisindəydi:

"Cəmi 400 nəfərin toplaşdığı aksiya hakimiyyətdən daha çox Millli Şura cinahının maraqlarını müdafə edən informasiya vasitələrində təftiş edildi, gözdən salıcı açıq təbliğata, qısqanclığa və əks təsirə məruz qaldı. Səbəbləri hamıya məlumdur. Dünənədək mehriban düşmənlər kimi eyni çətiri bölüşənlərin ittifaqı dağılan kimi keçmiş ziddiyətlər dövriyyəyə qayıtdı. Lakin əvəzində hakimiyyət tərəfdən Müsavata qarşı hər hansı kəskin reaksiya və informativ hücumun şahidi olmadıq. Bunu kimsə manevr kimi qələmə verə bilər və iddia edər ki, rəsmi qurumlar müxalif düşərgənin daha çox parçalanması üçün tərəflərə öz soyuq münasibətini də fərqli proporsiyada verir. Birilərini dəmir qılıncla qarşılayarkən, digərlərini qamçı ilə kötəkləmək daha effektli olur, bəzən. Politoloji dildə desək, AXCP-nin yer aldığı şura ilə müqayisədə yerdə qalan bütün partiyaların legitimlyi tanınır və onlar hər cür dialoqa, yaxud siyasi sistemin ayrılmaz tərkib hissəsi kimi münasibətə layiq görülür".

Z.Orucun sözlərinə görə, Müsavatın sıradan çıxması və tamamilə iflas etməsi heç də uğurlu layihə sayılmır:

"Əvəzində millişuraçıların nəyin hesabını apardıqları bəllidir. Onlarla rəqabət aparan və iqtidara balans, qarşıqoyma üçün gərək olan Müsavatdan yaxalarını qurtarsınlar. Bir sözlə, tam əminliklə demək olar ki, hazırkı şəraitdə müxalifətdə hökm sürən ikihakimiyyətlik Fevral Burjua İnqilabı dövrünü yaşayan Çar Rusiyasını xatırladır. Bəli, Müsavat 1992-ci ildəki hakimiyyətin bütün məsuliyyətinə şərikdir və bu tarix onun bütün perspektivi qarşısında başlıca maneələrdən biridir. Hakimiyyət də haqlı olaraq onları diskreditasiya etmək üçün bundan uğurla istifadə edir. Lakin Müsavatın tam məhvi siyasi ekstremizm təmayülündə olanların imkanlarını genişləndirər, xarici müdaxilə üçün zəmin hazırlayan əks düşərgənin xeyrinə işləyərdi. Pis-yaxşı, bu təşkilat müəyyən kiçik strukturlara malikdir və onlar leqal qruplardır, üsyankarlığı, vətəndaş itaətsizliyi, kriminal maliyyyə dairələrinin, cinayətkar ünsürlərin iradəsinin ifadəçiləri olaraq qəbul olunmurlar. Üstəlik, real bir şəxs tərəfindən də yönləndirilməsi bir təşkilatın xaosa deyil, ölkədəki mövcud status-kvonun dayanıqlığına və fundamental dəyərlərin qorunub saxlanmasına tərəfdar olduğunu da söyləmək olar".

Millət vəkili bildirdi ki, Müsavatın əleydarları açıq-aşkar destruktivlikləri ilə seçilən qatı neobolşeviklərdir. Belələrinin meydanda tək qalması və hakimiyyət alternativinə çevrilməsi daxili sabitliyin ziyanınadır:

"Bütün tarix boyu,eləcə də müasir şərq cəmiyyətlərində partiyaları yaxından təqib edən dini elektoratı da buraya əlavə etsək, belə bir mənzərə alınır ki, hər halda, müsavatçılar Azərbaycanda islam inqilabına, yaxud sivil dünya quruluşunun dəyişdirilməsinə razı deyillər, siyasi kapital üçün mitinqə gətirilən dindar şəkilləri də inanclı insanları müvəqqəti siyasətin alətinə çevrimək məqsədi güdür və daimi müttəfiqlik xarakteri daşımır. Ona görə də beynəlxalq siyasətin məlum prinsipini hazırkı siyasi şəraitə tətbiq edəndə, yəni çəkindirmə və balans nöqteyi-nəzərindən yanaşanda, bu partiyanın tam siyasi iflası quzğunların, təsir agentlərinin və "beşinci element"lə fəaliyyət göstərənlərin xeyrinə işləyər ki, bu da qeyri-zorakı mübarizə tərəfdarlarının meydanının tamamilə daralması və siyasətin qəddarlaşması ilə nəticələnə bilər. Necə deyərlər, sərçələr vurulanda taxıl zəmilərini çəyirtkələr basır".