Suriyada döyüşən azərbaycanlılara və onların ölkədəki ailələrinə
kömək edən şəxslə bağlı "Publika.az"ın əməkdaşları maraqlı
araşdırma aparıblar.
İnternet resurslarında "Suriyada döyüşən azərbaycanlılara və
onların ailələrinə yardım etmək istəyənlər bu nömrə ilə əlaqə
saxlaya bilərlər: 055 ... .. .." məzmunlu elana rast gələn sayt
əməkdaşları nömrənin kimə məxsus olduğunu operatordan öyrənə
bilməyiblər və dəfələrlə zəng etsələr də, telefonu qaldıran da
olmayıb.
Nəhayət, bu gün həmin nömrədən redaksiyaya zəng gəlib. Cavan oğlan
səsinə bənzəyən səs telefonda jurnalistlərə açıqlama verməkdən
imtina edib. Amma Suriyadakı azərbaycanlılara və onların burdakı
ailələrinə kömək etdiyini təsdiqləyib.
Adını açıqlamayan və səsinin yazılmasına razı olmayan şəxslə
jurnalis arasında belə bir dialoq yaşanıb.
- Mən jurnalistəm, bu telefon nömrəsinə internetdə rast
gəlmişəm. Siz həqiqətənmi Suriyaya gedənlərə yardım
toplayırsınız?
- Bəli, burda nə var ki? Bizim qardaşlarımız orda döyüşür, biz
də onların burdakı ailələrinə yardım edirik. Bu nömrəni də
internetə yerləşdirmişik, kömək etmək istəyənlər 5-10 manat,
gücləri nəyə çatırsa, yardım edirlər. İndi nə deyirsiniz, onlar ora
getməkdə səhv edirlər?
- Məqsədim kiminsə səhv edib-etmədiyini araşdırmaq
deyil. Sadəcə öyrənmək istəyirəm (Bu yerdə gizli olaraq diktofonu
qoşuruq - red).
- Öyrəndin də. Bunun nə əhəmiyyəti var, sənin bilib-bilməməyinin
nə fərqi var?
- Yox, sadəcə...
- Sən mənim səsimi yazmırsan?!
- Xeyr.
- Yazırsan axı, niyə yalan danışırsan?!
(Məcbur olaraq diktofonu söndürdük)
- Yaxşı söndürdüm.
- Mən pis heç bir iş görmürəm. Bilirəm ki, yolum düzgün
yoldur.
- O zaman olarmı siz mənim jurnalist kimi suallarıma
cavab verəsiniz, həm də fikirlərinizi çatdırarsınız.
- Nə mənası var? Guya mən sənə bildiyim sirləri verəcəyəm? Mən
danışsam, sonra sənin kimi fitnəkarlar bundan fitnə yaradacaq.
- Nə bilirsiniz fitnə yaradacağam?
- Bilirəm də. Bizim heç kimlə işimiz yoxdur.
- Bəs niyə danışmırsınız?
- Niyə danışmalıyam ki! Guya səninlə danışsam, sirləri sənə
verəcəyəm? Sən yox, səndən yüzü ola, heç kim məndən sirr ala
bilməz. Əgər sən istəyirsənsə, gəl, görüşüb oturaq, mən sənə hər
şeyi başa salaram.
- Amma mən jurnalist kimi gələcəm və siz mənim
suallarıma cavab verəcəksiniz. Belə razısınızmı?
- Dedim ki, yox. Mən sənə niyə danışmalıyam ki! Elə-belə gəl,
sənə nə istəyirsən danışaram, yəni səni nə maraqlandırırsa. Mən
onsuz da sənə hər şeyi deməyəcəm. Amma söhbət etməmişdən əvvəl
sənin üst-başını axtaracam, sonra danışacağıq ha.
- Niyə axtarırsan?
.....
- Harda görüşək?
- Gəl Qaraçuxur məscidinin qabağına, mən səni orda
qarşılayacam.
- Sabah gələ bilərəm?
- Onda sabah saat 5-də (17:00 - red) orda olarsan. Mən sənə
nömrə verəcəm, ona zəng edərsən. Bu mənim qardaşımın
nömrəsidir.
- Bir dəqiqə nömrəni yazım.
- Yox, elə sən gəl ora, mən səni qarşılayacam.
- Yaxşı, onda bu nömrəyə zəng edəcəm.
- Bu nömrəyə elə mesaj yaz, mən biləcəm.
- Yazacam ki, Qaraçuxura gəldim.
- Hə, elə də yaz. Amma üst-başını axtaracam, ondan sonra
danışacağıq. Elə belə.
- İndi siz elə deyirsiniz, mənim ürəyimdə qorxu
yaranır.
- Niyə qorxursan? Kişi qorxmaz. Düzdür, onsuz da kişilərin
hamısı Suriyadadırlar, burda deyil. Sən namaz qılırsan?
- Xeyr.
- Allahdan qorxmursansa, məndən niyə qorxursan?
- Mən demədim ki, Allahdan qorxmuram.
- Necə qorxmursan, Allah deyir ki, buyurduqlarımı etməyənlər
cəhənnəmlikdir.
Burda bir qədər dini söhbətlər gedir. Sonda isə
vədləşdiyimiz yerdə görüşəcəyimizi deyirik.
- Amma siz adınızı demədiniz?
- Nə mənası var, adımı dedim, ya yox. Mən səndən adını
soruşmadım ki! Sən də məndən soruşma da.
P.S. Qeyd edək ki, bu stenoqram danışığın vərəqə
köçürdüyümüz və yaddaşımızda qalan hissəsidir.