... Əvvəlcə Nobel
mükafatına namizəd olması, "Yarımçıq əlyazma", ardınca əsərin
İtaliyada nəşri, sonra bu ölkəyə səfər, Romada ikən postmodernizmin
atası Umberto Ekodan görüş təklifi - bəlkə də bütün bunlar
yaradıcılığa yeni başlayan bir yazıçı üçün kifayət etməli
idi.
Yəni möhürü vurmuşam, indi
əlimi-ayağımı sallayıb arxayın şəkildə şöhrətin həzzini yaşamaq
olar. Ancaq Kamal Abdulla üçün qətiyyən belə ola bilməzdi.
Çünki "Yarımçıq əlyazma"ya qədər
artıq sözə damğasını vurmuş yazıçı zəngin bioqrafiyaya malik idi.
Olsa-olsa, bu, müəllifin yaradıcılıq xəzinəsində növbəti bir
ürəkaçan səhifədir.
Odur ki, ömrünün 65-ci çağında
K.Abdullanın yaradıcılığına nəzər salanda yarımçıq, pərakəndə
əlyazmalara rast gəlmək olmur: mübaliğəsiz desək, bütöv və
bitkin.
Bəs, kimdir Kamal
Abdulla?
O, 1950-ci ilin bu günü Bakıda
anadan olub. 1968-1973-cü illərdə Azərbaycan Dövlət Universitetinin
Filologiya fakültəsində təhsil alıb. 1973-1976-cı illərdə SSRİ EA
Dilçilik İnstitutunun "Türk dilləri" şöbəsinin əyani aspirantı
olub.
Kamal Abdulla təkcə yazıçı kimi
yox, həm də alim kimi ölkəmizi dünyada təmsil edir.
Onun elmi və publisistik məqalələri
Azərbaycanda və xarici ölkələrdə mütəmadi çap olunur. 200-dən çox
məqalə, 20-dən çox dərs vəsaiti və monoqrafiya müəllifi olan Kamal
Abdulla Bakı Slavyan Universitetinin mədəniyyət, ədəbiyyat mərkəzi
kimi formalaşmasında müstəsna rol oynayıb.
Onun "Yarımçıq əlyazma", "Sehrbazlar
dərəsi", "Unutmağa kimsə yox..." əsərləri müxtəlif dillərə tərcümə
edilərək Fransa, İtaliya, Avstriya, Yaponiya, Amerika, Braziliya,
Rusiya, Türkiyə, Misir, Polşa, Litva, Qazaxıstan və başqa ölkələrdə
çap edilib.
Prezident İlham Əliyev Kamal
Abdullanı yubileyi ərəfəsində "Şöhrət" ordeni ilə təltif etdi. Bu,
prezidentin müşavirinə dövlət xadimi kimi verdiyi qiymət idi. Bir
yanda yazıçı şöhrəti, digər tərəfdə dövlətin "Şöhrət"i... Yazıçı
üçün 65 yaş ərəfəsində bundan gözəl yubiley hədiyyəsi ola
bilməz...
Unutmağa kimsə yox...
Təkcə "Unutmağa kimsə yox" şeirinə
diqqət yetirəndə onun insan taleyini bütün əzalarına qədər necə
hiss etdiyini aydın görmək olur:
Mənə deyən gərək nə olub axı,
Nə çabalayırsan, söylə, nə
xəbər.
Sən çətin tapasan axtardığını,
Sən axtardığını itirməyiblər.
Nələr arzuladıq, nələr qazandıq,
Hələ nələri də itirəcəyik.
Yollara sarılıb biz də uzandıq,
Hara gəlib çatdıq belə tələsik?
De mənə, varmıydın, ya bəlkə yoxdun?
De mənə, yuxudu bəlkə bu dünya?
Bu bulaq suyunda sənmiydin
axdın?
Bu bulud apardı səni haraya?
Vaxt gəlir, hər şeyin yetişir sonu,
Bu nəydi qurtardı, yox oldu,
getdi?
Bu da bir həyatdı, oynadıq onu,
Bu da bir oyundu, yaşadıq,
bitdi.
Yollar getdi üzü dağa,
Yoxuşlar enişlərdən çox.
Kimsə yox xatırlamağa,
Unutmağa da kimsə yox.
Bu şeir, bir növ, poeziyanın "100
ilin tənhalığı"dır. Təkcə "Unutmağa kimsə yox" şeiri və eyniadlı
roman Kamal Abdullanı tarixin unutqan yaddaşına əbədi olaraq həkk
edib.
Axar.az olaraq Kamal müəllimi 65 illik
yubileyi münasibətilə təbrik edir, ona yaradıcılıq və həyat yolunda
yeni uğurlar arzulayırıq.