2013-cü ilin aprelin 15-də Boston marafonunun finiş xəttində baş verən və üç nəfərin ölümü, onlarla insanın yaralanması ilə nəticələnən terror aktının təşkilində və planlaşdırılmasında müqəssir bilinən Coxar Sarnayev haqqında ölüm hökmü çıxarılan məhkəmədə hakim qarşısında çıxış edib. Çeçen məhkum qısa nitqində günahını etiraf edib və "aldığı canlara, verdiyi əzab-əziyyətə görə" üzr istəyib.

Axar.az xəbər verir ki, Coxar Sarnayev zahirən soyuqqanlı bir sima ilə, yalnız əsəbi halda barmaqlarını "qıraraq", ayaqüstə altı maddədən ibarət ölüm, on maddədən ibarət ömürlük həbs cəzası hökmünü dinləyib. Massaçusets ştatının federal hakimi Con O`Tullun elan etdiyi yerdə qalan maddələr üzrə cəza müddətinin artıq heç kim üçün heç bir əhəmiyyəti yox idi.

Əslində, ölüm hökmünün elan olunması yalnız bir prosedur idi: məhkəmə iclasçıları lap əvvəldən yekdilliklə Coxar Sarnayevi baş verən olayda təqsirli bilirdi.

Terror aktında ölənlərin və partlayışdan, qospitallardan, günlərlə davam edən iztirablardan, gecə qarabasmalarından keçən yaralıların doğmaları məhkəməyə gəlmişdilər. Tünd boz kostyum geyən Coxar Sarnayev onların söylədiklərini diqqətlə dinləyirdi. Lakin onun üzü adətən məhkəmə prosesinin sürdüyü ötən həftələr və aylar ərzində olduğu kimi ifadəsiz idi. Şahidlər yaşananlara yenidən qayıdarkən çox həyəcanlı idilər.

"Mən ömrümün sonunadək qadınımın yerinə qucağıma uşaq götürdüyüm günü unutmayacağam", - Maykl Çeyz qollarını irəli uzadaraq xəstəxana çarpayısından ayaqları amputasiya olunmuş arvadını necə qaldırdığını göstərdi. O, etiraf edib ki, baş verənlərdən sonra səsdən diksinir, fişəngə baxa bilmir. Lakin hər şeydən çox onu incidən hiss budur ki, arvadını qoruya bilməyib.

Zalda qaçış iştirakçısı Kerol Dauni hıçqıraraq danışıb: "Axı mən niyə öz uşaqlarımı marafona gətirdim?! Özümü bağışlaya bilmirəm!" Məhkəmədə söz alan qızı Erika isə yalnız protezini göstərir. O, 21 əməliyyat keçirib, bununla belə yenə amputasiya təhlükəsi qarşısındadır.

Coxar Sarnayev, nəhayət, günahını etiraf edib, ancaq şahidlərə nisbətən daha təmkinlə danışıb: "Mən həlak olanlardan və zərər çəkənlərdən üzr istəyirəm. Mən aldığım canlara və verdiyim ağrılara görə üzr istəyirəm. Şübhəsiz, mən günahkaram".

Onun söylədiyi bu son söz, əslində, həm də ilk sözü idi. Çeçen məhkim idiyədək danışmamış və özünü müqəssir bilməmişdi.

Məhkəmə gedən zaman ölüm hökmünün əleyhdarları "Edam sizin ağrılarınızı yüngülləşdirməyəcək" – şüarları ilə çıxış edirdilər.

Coxar Sarnayevi tezliklə Oklaxoma, sonra isə İndianaya göndərəcəklər. Federal cinayətlər üzrə ölüm hökmləri İndiana ştatının xüsusi Terre-Xot türməsində yerinə yetirilir. Ölüm hökmünə məhkum edilmişlər üçün şöbənin kiçik dəmir-beton korpusu 1480 adam üçün hesablanb. 1943-1944-cü illərdə burada Müdafiə Nazirliyinin göstərişi ilə süzənəyin müalicəsi üzrə eksperiment aparılıb. Dustaqlar 100 dollar qarşılığında könüllü olaraq peyvənd yolu ilə xəstəliyə yoluxurdular.

Müttəhimə cəza olaraq üç iynə yazılır: ilk olaraq ağrıkəsici və relaksiyaedici yeridilir. Sonra onu iflic vəziyyətinə salacaq pankronium brom, sonda isə ürəyi dayandırmaq üçün kalium-xlorid vurulur. Kornell Universitetinin əməkdaşları qeyd edirlər ki, insan bütün hallarda ağrını hiss edir, sadəcə iflic olduğu üçün bunu ifadə edə bilmir.

Qeyd edək ki, bu il ABŞ-da 20 nəfər ölüm hökmünə məhkum edilib, lakin onlardan 17-sinin icrası müxtəlif instansiyalardakı apelyasiya səbəbindən təxirə salınb.