Gürcüstan hökumətində planlaşdırılan rotasiya 2023-cü ilin sonunda keçirilən Gürcü Arzusu Partiyasının qurultayı çərçivəsində məlum olub.

Bunu Axar.az-a müsahibəsində rusiyalı politoloq Vitali Arkov deyib.

​“Qaribaşvilinin yanvarın 29-da verdiyi ictimai açıqlama artıq sensasiya deyil, daha çox bəyanat idi. Onun həmkarları bu gün Gürcü Arzusu Partiyasının yeni sədrini təsdiq etdilər. Qeyd etmək lazımdır ki, bu, cənab Qaribaşvilinin ikinci keçmiş baş nazirliyi və partiya rıçaqlarında ikinci vəzifəsi olacaq. Yenə də 2023-cü ilin sonunda partiyanın fəxri sədri vəzifəsinə seçilən Gürcü Arzusunun qurucusu və siyasi “atası” İvanişvili ilə yan-yana, onu parlament seçkisində qələbəyə aparır. Kobaxidzenin Baş nazir postuna yüksəlməsi özlüyündə Gürcüstan siyasətində əsaslı dəyişikliklərin səbəbi deyil. Bununla belə, çox güman ki, öz idarəetmə tərzi ilə birlikdə (bütün “Bidzina yuvasının balaları” İvanişvilinin üslubunu istər-istəməz kopyalasalar da) kənar müşahidəçilər tərəfindən Kobaxidze ciddi dəyişikliklərin təşəbbüskarı kimi qiymətləndirilə bilər”, - o bildirib.

Arkovun sözlərinə görə, İvanişvilinin ictimai siyasətə qayıtmasından sonra əsas intriqalardan biri onun Zurabişvilini Gürcüstan Prezidenti kimi əvəz edib-etməyəcəyi, həmçinin ölkəni prezident respublikasına qaytaracaq növbəti Konstitusiya dəyişikliklərinə başlayıb-başlamamasıdır:

“Yeni Baş nazirin gəlişindən sonra Rusiya ilə münasibətlərə gəlincə, Gürcüstanın Moskva və Aİİ ilə münasibətlərinin hazırkı formatı Tiflisə daha çox uyğun gəlir. Moskvaya qarşı bütün yeni sanksiya paketləri fonunda Gürcüstan Rusiya ilə ticarət mübadiləsindən faydalanır. Buna cavab olaraq Moskva Tiflis üçün viza rejimini yüngülləşdirib və Suxumi və Tsxinvali ilə birbaşa humanitar təmaslara mane olmur. Mütləq irəliləyiş diplomatik münasibətlərin bərpası olardı. Lakin bu, Tiflis üçün Qərblə gərginliyin artması riski daşıyır. ABŞ-ı qıcıqlandırmamaq məqsədilə İvanişvilinin Gürcü Arzusu üçün çətin olan seçki ilində belə bir addım atması ehtimalı azdır”.

Politoloq qeyd edib ki, bundan başqa, Gürcüstan Azərbaycan və Ermənistan arasında danışıqlar üçün əlverişli platformadır:

“Təkcə coğrafi mövqeyinə və tarixi birliyinə görə deyil. Bu, həqiqətən, son aylarda Bakı ilə Vaşinqton, Paris və Brüssel arasında münasibətlərin kəskinləşməsi, eləcə də ABŞ və Fransanın Ermənistanı Cənubi Qafqazda Rusiyaya qarşı rusofobiya forpostuna çevirmək cəhdləri fonunda hər iki tərəfə uyğun neytral alternativdir”.