Adı üstündə

Bir daha açmamaq üzrə

yumarıq gözlərimizi

İlk dəfə əziləndə.

Çıxmaz canımızdan bu korluq azarı

bir ömür.

Bir ömür də belə qurban gedər ilk səhfə.

Ayağımız kəsiləndə

yaşamağın qapısından

Unudarıq yürüməyi,

Alıb canımızı dişimizə sürüyərik,

Sürünərik, çürüyərik beləcə,

hərəmiz bir ad altında –

Ana, arvad, bacı, qız...

Adı üstündə qadınıq

Aciz, ucuz...

***

QADIN

Heç vaxt dərk edilməyən,

tərk edilən

Həmişə yatağa,

yatılmağa itələnən,

atılmaqla hədələnən,

bədəni satılan,

ruhu vətənsiz qalan

Ay allahın qadını,

daha nə deyim sənə?!

Bəsdi boynunu bükdün

yaşamağın qapısında.

Yoxdu sənin adına bu dünyada zaman,

məkan

Ya çıx get bu iyrənc varlığınla,

yox ol,

ya da soyun gir,

hətta yıxıl bir kişinin həyatına.

Gir qoynuna,

qoltuğuna sığıntı kimi

gündə min kərə lənət oxu

varolduğuna.

Elə ilk fürsətdəcə

qaytar qadınlıq borcunu.

Kişiləri yaşatmağa

yeni qadınlar yarat, yarat,

yaşat,

sat adını,

haqqını yeyib böyüsün insanların gözündə,

qalxıb göyün üzündə kef eləsin,

kimsə olsun yaradan,

sənsə qadın.

Sənsə qadın, kiçil,

əyil keçsin üstündən zaman.

Əzik, qırıq,

çilik-çilik çıx illərin altından.

Axı sən kişiyə xərclik...

Tükənincə ölüm əl atacaq qalanına

Beləcə,

son qoyacaq aldandığın yaşamaq yalanına.

Və kişilərin həyatından

artıq ət kimi kəsib atacaq

yerin altına səni.

İnan mənə,

bu qədər bəsit olacaq varolmanın sonu

Oysa qadın yaşamağa başlarsa

Ölüm utanıb ölər,

Tanrı səcdəyə gələr,

Kişilərsə...

***

Nələrsə…

Həmişə yanımda oldu hər kəs...

Ata, ana, bacı, qardaş,

qonum-qonşu, dost-tanış...

Həmişə dop-doluydu həyatım

içi bom-boş insanlarla

Sanki hamısı şəkildi

Hiss etmədim, duymadım,

Sadəcə gördum onları.

Elə bil dünyadan köçmüşdülər

göz yaddaşıma.

Orda yaşayırdılar

qarğa-quzğun kimi.

Çökmüşdülər haqqlarıma.

Əl çəkmədilər adımdan,

qol çəkdilər,

qərarlar verdilər.

Sanki ömrümə şərikdilər,

Sərhəd kimi çəkildilər önümə,

qırıb keçə bilmədim.

Hərəsi soyuq bir daş

Hörüldülər canıma.

Həmişə kölgədə qaldım,

gün doğmadı arzularıma...

Zülmətlər çökmüş içimdən

Ağ bayraqlar ucaldı

Mental dəyərlərin önündə.

Onlar qanuntək başım üstə,

mən isə əmirqulu

aldım yerimi hər kəsin arxasında.

Və başladım yürüməyə

özümə qarşı, sona döğru...

Dilimdə ölüm marşı.

Ömrüm insanlarla dolu

Yaşamağa yerim yox.

Keçib getmək üçünmüş

sən demə ömür yolu...

Hər kəs alıb başını,

sıxıb dişini...

Tələsə-tələsə gedəcək

Axı qarşıdadı gələcək dediyimz

Bom-boz, soyuq, son, sonra,

sonsuzluq, ölüm, torpaq...

Və ya hələ də adını bilmədiyimz nələrsə...

***

Atamı axtarıram...

Həqiqətə sevgim itən gündən

Ozümə nifrətim artib.

İçimdəki insanlığı yırtıb atan gündən.

Ötən gündən qalanları,

Son ümidi gümanları

Yandırıb qızışmışam

bir gecəlik yalanları

örtüb üstümə yatan gündən.

Nə yaxşı ki, qızıymışam,

Əsil yetimxana qızı...

İlk dəfə dodağım qaçdı

Bu gün Dünənim əlində çıraq

Yanımdan keçdi

Tanımadı məni.

Hamı yatağını açdı

Sevgidə sınamadı məni.

İndi yetimçiliklə doldurduğum

Gündəliyim cırıq-cırıq...

Kimsə qınamasın məni

Başqa uşaqlar kimi

Dil açmadım heca-heca,

qırıq-qırıq

Ata, ana sözü

Ağlıma gələndə susmuşam,

Ağzıma gələndə qusmuşam.

Hələ də göynəyir dilimin ucu.

Hıçqırıqlarıma basıb öldürdüyüm

Hönkürtülərim şirin laylam

Gecələr

ölümün dizinə qısılmışam

Gözlərim taybatay açıq.

Kölgələrdən qorxa-qorxa

Yatmamışam

illərboyu

balınıcmdan asılmışam.

Uçuqlu dodaqlarımı kəsib

boynumdan asmaq istəmişəm.

Uşaqlığımı "muncuq" deyə-deyə

vurub başa

Sürünmüşəm, dirənmişəm.

Mən bu yaşa

Ölümün izində

Biri mənə "kişi qızısan..."

deyən gündən

Düşmüşəm atamın izinə

Küçə-küçə, qucaq-qucaq

Atamı axtarıram...

Atasız illərdən qalmış,

Toy-düyünsüz gəlin olmuş

Bu talesiz gəlin ölmüş

Fahişə qızının qara üzünü

Gözünə soxum deyə,

Atamı axtarıram...

Atamı axtarıram...