O, bu ilin mayında Birləşmiş Millətlər Təşkilatındakı işini buraxıb, çoxdankı arzusunu - velosipedlə dünyanı dolaşmaq arzusunu reallaşdırıb. Və elə o vaxtdan veloyürüşə çıxaraq Yer kürəsini gəzir. Söhbət səyyah Tural Abbasovdan gedir.

Onun Axar.az-a verdiyi müsahibəni təqdim edirik:

- Tural bəy, əvvəlcə özünüzü oxucular təqdim edin.

- 1981-ci ildə Bakıda anadan olmuşam. Subayam. Bakı Dövlət Universitetində "Beynəlxalq münasibətlər" ixtisası üzrə bakalavr və magistr dərəcələrim var. Velosiped sürməyi çox sevirəm. Habelə günəşi, dənizi, səyahət etməyi, musiqini, kitab oxumağı, dadlı yeməkləri və qəlyan çəkməyi də sevirəm.

2014-cü ilin sentyabrında ilk velosəyahət təcrübəsi kimi Azərbaycan üzrə 600 kilometrlik yürüş etdim. 2015-ci il mayın sonlarında Birləşmiş Millətlər Təşkilatındakı işimi buraxıb, çoxdankı arzumu - velosipedlə dünyanı dolaşmaq arzusunu həyata keçirməyə başladım.

- Bu veloyürüşdə hədəf və məqsəd nədir?

- Əsas məqsədim yolda yaşadığım həyatdan maksimum təəssürat və zövq almaqdır. Bu səyahət mənə azadlıq hissi bağışlayır, fiziki və psixoloji sınaqlara çəkərək bədənimi və ruhumu möhkəmləndirir, təbiət və insanlarla birbaşa ünsiyyət qurmağa, dünyamızı daha yaxşı dərk etməyə imkan yaradır. Bunlar çox gözəl duyğulardır.

- İndi hardasınız, hara gedirsiniz, ətrafda nələr görürsünüz ?

- Hazırda Çinin Yunnan əyalətindəyəm. Kunminq şəhərinə doğru gedirəm. Yolum cənub-şərqi Asiyayadır. Dekabrın ortalarında Laosa keçməyi planlaşdırıram. Çinin bu diyarı yaşıl, mülayim iqlimlidir, insanları qonaqpərvərdir. Burda səyahət etmək çox xoşdur.

- Sizin qida, su və digər ehtiyaclarınız hansı şəkildə təmin olunur?

- Gündəlik ehtiyaclarımı özüm, yəni öz vəsaitim hesabına qarşılayıram. Özümlə bir-iki günlük qida və su ehtiyatı daşıyıram. Bəzən çöl şəraitində yeməyimi özüm bişirirəm. Amma məsələn, Çində buna qətiyyən ehtiyac yoxdur. Burda hara baxsan, dadlı yemək var, özü də çox ucuz. Xüsüsən də meyvə-tərəvəz boldur.

- Hansı ölkələrdən küçmisiz?

- Bu günlük aktivimdə beş ölkə var – Qazaxıstan, Özbəkistan, Tacikistan, Qırğızıstan və Çin. Dünyada ikinci ən hündür dağlıq beynəlxalq tras olan Pamir traktını velosipedlə keçməyi hələlik özümün ən vacib nailiyyətim hesab edirəm.

- Getdiyiniz yerlərdə Azərbaycan haqda nə dərəcədə məlumatlıdırlar?

- Əlbəttə, Orta Asiyada Azərbaycan haqda məlumatlı olmayan insan tapmaq çətindir. Məsələn, bizdən böyük nəslin nümayəndələrinin bir çoxu Sovet ordusunda azərbaycanlılarla birgə və ya elə Azərbaycanın özündə qulluq edib, cavanların isə çoxu Rusiyada bizimkilərlə işləyib və s.

Yəni deyəndə ki azəriyəm, əksər hallarda "ooo, qardaaş" sözünü eşidirdim. Özümü qətiyyən yad hiss etmirdim. Amma onu da deyim ki, bir çox insanlarda elə təəssürat var ki, biz neft ölkəsi olduğumuza görə hamımız milyonerik və yağ-bal içində üzürük. O ki qaldı Çinə, burda Azərbaycan haqda nəsə bilən adama hələ rast gəlməmişəm.

- Vətənə qayıtmağı nə vaxta planlaşdırmısız?

- Qayıtmaq haqda dəqiq təxminim yoxdur. Hələlik sadəcə, irəli getmək haqda düşünürəm. Əgər maddi imkanım və fiziki sağlamlığım ilə bağlı problemlər yaşanmasa, dünya ətrafında dövrə vurmaq istəyirəm.

Yəni bundan sonra cənub-şərqi Asiya, Avstraliya, Şimali və Cənubi Amerika və Avropadan keçməyi planlaşdırıram. Bu isə 1,5-2 illik yol deməkdir.