Bir müddət əvvəl Gəncədə Şah İsmayıl Xətainin şəkli olan şərabların buraxıldığı haqda informasiyaya iranlı Ayətullah Amilinin reaksiyası mübahisələrə yol açıb. Amili bildirib ki, içki şüşələrinin üzərinə Şah İsmayıl Səfəvinin rəsmini yapışdırmaq İranı, xüsusilə Ərdəbili təhqir etməkdir. Şah İsmayılı və qurduğu dövləti isə Azərbaycan öz adına çıxa bilməz.

Axar.az ədəbiyyat adamlarının sözügedən hadisəyə münasibəti öyrənib:

Tənqidçi-alim Əsəd Cahangir bunun həm dinə, həm də Xətaiyə qarşı diqqətsizlik olduğunu düşünür:

"Şərab Quranda haram buyurulub. Müqəddəs kitabda haram buyurulan bir məhsulun üzərinə Şah İsmayıl Xətainin şəklini vurmaq düzgün deyil. Xətai şiə Səfəvi dövləti qurmuşdu. Bu səbəbdən Şah İsmayılın şəklinin haram buyurulan məhsulun üzərinə vurulması dinə inananlara hörmətsizlik və Şah İsmayıla qarşı diqqətsiz yanaşmadır. Onlar bunu Şah İsmayıla olan sevgi və hörmətlərindən ediblər, amma sevgilərini başqa cür də göstərə bilərdilər, başqa bir məhsul istehsal edib, Xətainin şəklindən onun üzərində istifadə edərdilər. Hər şey qədərində gözəldir. Bu addım yersizdir".

Şair Qulu Ağsəs dünyada oxşar halların olduğunu bildirir və daha uğurlu piar yolları təklif edir:

"İran tərəfinin münasibəti məni təəccübləndirmir. Çünki onlar Nizami ilə bağlı da deyirlər ki, o, fars şairidir. Bu reaksiya İranın içkiyə və Xətaiyə olan münasibəti yox, Azərbaycana olan münasibətidir. Gəncədə Xətainin fotosu ilə hər hansı bir içkinin istehsal olunması tamamilə beynəlxalq standartlara uyğundur. Rusiyada Yeltsin, Putin araqları istehsal olunur. Bu da çağdaş piarın bir növüdür. Yəni bu yolla biz tarixi keçmişimizi, tarixi şəxsiyyətlərimizi təbliğ edirik. Amma məndən olsa, nə İran variantı, nə də Gəncə variantı... Bu gün mobil telefonlardan, demək olar ki, hamı istifadə edir. Bu telefonlara müxtəlif cür sms-lər, son istifadə bildirişləri gəlir. Təklif edərdim ki, Azərbaycanın işğal olunmuş torpaqları, onların tarixləri, dahi şəxsiyyətlərinin doğum və ölüm tarixləri müəyyən günlərdə bu telefonlar vasitəsilə xalqa xatırladılsın.

Bir şeyi də qeyd edim ki, bu, çağdaş piardır, amma uğurlu piar deyil. İçən adamın çox vecinədir ki, bu kimin şərabıdır? Biz piarı əhalinin ayıq hissəsi üzərində qurmalıyıq. Rus alimi Berdyayevin bir sözü var: "Xalq kəmiyyət deyil, keyfiyyətdir". Bu fikri dünyada ən çox və hegemon olan xalqın nümayəndəsi deyir. O mənada biz bu təbliğatı ayıq, haradan gəlib hara getdiyini bilən, həyat prioriteti olan, heç olmasa, ölkəsinin xəritəsini tanıyan, Azərbaycan adının etimologiyasını öyrənməyə can atan, Xətainin bir misrasını bilən adamlar üçün aparmalıyıq. İçkinin üstündə Xətainin şəklini verin, Xətaini tanımayan adam elə biləcək ki, bu, Gəncədə yaxşı şərab biznesi ilə məşğul olan adamdır".

Yazıçı Pərviz Cəbrayıl etiket məsələsini normal hesab edir:

"Şah İsmayılın rəsminin spirtli içkiyə etiket olmasında, əslində, heç bir mənfi hal görmürəm. Ayətullahın buna pis baxmasını da təbii qarşılayıram, ancaq məsələ buna yanaşmada deyil, şah babamızın Azərbaycana aidliyinə qarşı işlədilən fikirdədir. Biznes yeganə sahədir ki, ancaq gəliri düşünür, istifadə etdiyi etiketin aid olduğu şəxsiyyətin, ya hansısa rəmzin hansı ideolojiyə aid olduğu qəti maraqlı deyil bu sahə üçün. Çe Gevara kapitalizm düşmənidir, ömrünü inqilaba həsr edib, bu yolda qurban gedib, ancaq indi həmin kapitalizm ondan gəlir götürür; Çenin tarixi kimliyi kapitalistlər üçün qəti maraqlı deyil. Şah İsmayıl da eləcə. Təki daha çox tanınsın. Məncə, əsas olan budur ki, araq öz keyfiyyətinə görə o ada ləkə gətirməsin. Ona qalsa, pul da əl çirkidir, gərək heç bir tarixi şəxsiyyətin rəsmi əskinas üstündə çap edilməsin".

Yazıçı Şərif Ağayar məsələyə ironiya ilə yanaşır:

"Görəsən, təmiz içkidir? Məncə, təmiz içkidirsə, olar. Şah İsmayıl yaxşı kişi olub. Onun şəklini girdirmə içkiyə vurmaq doğru deyil. O ki qaldı ayətullahlara... Onlar içə bilmədikləri üçün bizə paxıllıq edirlər".